Kwas hialuronowy
- jest polisacharydem z grupy glikozaminoglikanów
- wiąże wodę w skórze właściwej i strukturalnie jest biopolimerem
- jest składnikiem macierzy międzykomórkowej skóry właściwej
- wraz z wiekiem ilość kwasu hialuronowego w skórze maleje, co jest powodem spadku sprężystości skóry i pogłębiania zmarszczek, skóra starzeje się i traci zdolność wiązania wody
- został wyizolowany 70 lat temu
- wraz z kolagenem i elastyną stanowią istotny składnik skóry i kości
- ma konsystencje gęstego higroskopijnego żelu
- zdolność utrzymania nawilżenia skóry
- wraz ze zmniejszeniem ilości kwasu hialuronowego w organizmie dochodzi do dezorganizacji włókien kolagenowych
- korzystnie wpływa na strukturę uszkodzonego naskórka
- jest substancją biozgodną dzięki czemu nie wywołuje żadnej niekorzystnej reakcji po zastosowaniu
- dzięki temu, że ma postać żelu – jest idealnym nośnikiem dla substancji aktywnych rozpuszczalnych w wodzie
- zalecane stosowanie zastosowanie zewnętrznie do 20%
- stosowany w kosmetykach o działaniu nawilżającym
Formy strukturalne:
- wielkocząsteczkowy – utrzymuje się na skórze i tworzy cienką warstwę tzw. biofilm na powierzchni skóry
- średniocząsteczkowy – odpowiada za silne nawilżenie warstwy rogowej skóry, efekt krótkotrwały
- niskocząsteczkowy – wnika w głębsze warstwy skóry, daje silne i długotrwałe nawilżenie
Najczęściej spotykane stężenia:
- 1% - po 25 roku życia, w przypadku suchej skóry i pozbawionej blasku, a także przy opuchniętych oczach czy odpowiada za odpowiednie nawilżenie
- 1,5%
- 3% - po 35 roku życia, w przypadku suchej skóry i pozbawionej blasku, a także przy opuchniętych oczach czy odpowiada za odpowiednie nawilżenie
- 5% po 45 roku życia
- 7% po 45 roku życia, w przypadku suchej skóry i pozbawionej blasku, a także przy opuchniętych oczach czy odpowiada za odpowiednie nawilżenie
Inne artykuły:
1. Właściwości i zastosowanie kwasu hialuronowego w kosmetologii i medycynie estetycznej
2. Rozprawa doktorska pani Małgorzaty Wilk-Jędrusik